8,5% ήταν οι τουρκόφωνοι Έλληνες Μικρασιάτες
, Πόντιοι, Ανατολικοθρακιώτες επί του συνόλου των προσφύγων/επιζώντων της Γενοκτονίας των ετών 1914 έως 1923 των Ελλήνων της καθ' ημάς Ανατολής (1.221.849) κατά την απογραφή του 1928.
Ακολουθεί ο πίνακας Α με τους αριθμούς και τα ποσοστά των τουρκόφωνων Ελλήνων Μικρασιατών,
Ποντίων, Ανατολικοθρακιωτών και έπειτα σύντομες επεξηγήσεις και πηγές.
Πίνακας Β= Πρόσφυγες/επιζώντες Γενοκτονίας στον ελλαδικό χώρο
Πίνακας Γ= Ανταλλαχθέντες
* της καθ' ημάς Ανατολής = της δικής μας Ανατολής
Τουρκόφωνοι Έλληνες Πόντιοι, Μικρασιάτες, Ανατολικοθρακιώτες | Σύνολο προσφύγων Νομού ή Επαρχίας ή Δήμου | Ποσοστό τουρκόφωνων επί σύνολου προσφύγων Νομού ή Επαρχίας ή Δήμου | Ποσοστό τουρκόφωνων επί πανελλαδικού συνόλου προσφύγων | |
Νήσοι Αιγαίου | 234 | 56.613 | 0,41% | 0,23% |
Νομός Λέσβου (+Λήμνος) | 150 | 35.485 | 0,42% | |
Νομός Σάμου | 32 | 7.228 | 0,44% | |
Νομός Χίου | 52 | 13.900 | 0,37% | |
Κυκλάδες Νήσοι | 107 | 4.782 | 2,24% | 0,10% |
Νομός Κυκλάδων | ||||
Δωδεκάνησα | ||||
Δεν περιλαμβάνονταν στην απογραφή γιατί τα Δωδεκάνησα ενσωματώνονται επισήμως στην Ελλάδα στις 7 Μαρτίου 1947. Τέλος Ιταλοκρατίας. |
- - - | - - - |
- - - |
- - - |
Θράκη | 9.124 | 107.607 | 8,48% | 8,80% |
Νομός Έβρου | 4.312 | 47.829 | 9,02% | |
- Επαρχία Ορεστιάδος | 2.766 | 14.188 | 19,50% | |
- - Δήμος Αλεξανδρουπόλεως | 476 | 8.262 | 5,76% | |
Νομός Ροδόπης | 4.812 | 59.778 | 8,05% | |
- Επαρχία Κομοτηνής | 1.611 | 20.707 | 7,78% | |
- - Δήμος Κομοτηνής | 662 | 10.745 | 6,16% | |
- Επαρχία Ξάνθης | 2.988 | 33.388 | 8,95% | |
- - Δήμος Ξάνθης | 1.403 | 14.867 | 9,44% | |
Τουρκόφωνοι Έλληνες Πόντιοι, Μικρασιάτες, Ανατολικοθρακιώτες | Σύνολο προσφύγων Νομού ή Επαρχίας ή Δήμου. | Ποσοστό τουρκόφωνων επί σύνολου προσφύγων Νομού ή Επαρχίας ή Δήμου. | Ποσοστό τουρκόφωνων επί πανελλαδικού συνόλου προσφύγων | |
Μακεδονία | 70.032 | 638.253 | 10,97% | 67,57% |
Νομός Δράμας | 12.856 | 78.438 | 16,39% | 12,40% |
- - Δήμος Δράμας | 2.496 | 22.601 | 11,04% | |
Νομός Καβάλας | 8.413 | 74.692 | 11,26% | 8,12% |
- Επαρχία Καβάλας | 4.662 | 38.594 | 12,08% | |
- - Δήμος Καβάλας | 1.893 | 28.927 | 6,54% | |
Νομός Σερρών | 13.059 | 81.724 | 15,98% | 12,60% |
- Επαρχία Σερρών | 5.185 | 33.587 | 15,44% | |
- - Δήμος Σερρών | 3.345 | 14.950 | 22,37% | |
Νομός Θεσσαλονίκης | 17.579 | 259.708 | 6,77% | 16,96% |
- Επαρχία Θεσσαλονίκης | 8.391 | 152.577 | 5,50% | |
- - Δήμος Θεσσαλονίκης | 6.452 | 116.970 | 5,52% | |
- Επαρχία Βεροίας | 1.909 | 19.787 | 9,65% | |
- - Δήμος Βεροίας | 1.420 | 7.026 | 20,21% | |
- Επαρχία Κιλκίς | 2.892 | 38.605 | 7,49% | |
- Επαρχία Πιερίας | 1.473 | 16.739 | 8,80% | |
- - Κοινότης Κατερίνης | 1.224 | 6.999 | 17,49% | |
Νομός Πέλλης | 6.484 | 52.357 | 12,38% | 6,26% |
- Επαρχία Εδέσσης | 2.130 | 12.349 | 17,25% | |
- - Δήμος Εδέσσης | 1.723 | 5.580 | 30,88% | |
- - Δήμος Γιαννιτσών | 538 | 7.162 | 7,51% | |
Νομός Φλωρίνης | 1.712 | 19.105 | 8,96% | 1,65% |
- Επαρχία Καστοριάς | 1.012 | 8.370 | 12,09% | |
- Επαρχία Φλωρίνης | 700 | 10.735 | 6,52% | |
Νομός Κοζάνης | 8.677 | 53.051 | 16,36% | 8,37% |
- Επαρχία Γρεβενών | 1.883 | 5.896 | 31,94% | |
- Επαρχία Εορδαίας | 1.656 | 23.285 | 7,11% | |
- Επαρχία Κοζάνης | 4.221 | 18.424 | 22,91% | |
Νομός Χαλκιδικής | 1.237 | 18.928 | 6,54% | 1,19% |
Άγιο Όρος | 15 | 250 | 6,00% | 0,01% |
Τουρκόφωνοι Έλληνες Πόντιοι, Μικρασιάτες, Ανατολικοθρακιώτες | Σύνολο προσφύγων Νομού ή Επαρχίας ή Δήμου. | Ποσοστό τουρκόφωνων επί σύνολου προσφύγων Νομού ή Επαρχίας ή Δήμου. | Ποσοστό τουρκόφωνων επί πανελλαδικού συνόλου προσφύγων | |
Ήπειρος | 1.796 | 8.179 | 21,96% | 1,73% |
Νομός Άρτης | 8 | 339 | 2,36% | |
Νομός Ιωαννίνων | 1.210 | 5.008 | 24,16% | |
Νομός Πρεβέζης | 578 | 2.832 | 20,41% | |
Ιόνιοι Νήσοι | 164 | 3.301 | 4,97% | 0,16% |
Νομός Ζακύνθου | 11 | 436 | 2,52% | |
Νομός Κερκύρας | 130 | 2.149 | 6,05% | |
Νομός Κεφαλληνίας | 23 | 716 | 3,21% | |
Θεσσαλία | 2.880 | 34.659 | 8,31% | 2,78% |
Νομός Λαρίσης | 2.185 | 31.873 | 6,86% | |
- Επαρχία Βόλου | 800 | 15.646 | 5,11% | |
- - Δήμος Βόλου | 693 | 13.773 | 5,03% | |
- Επαρχία Λαρίσης | 335 | 8.496 | 3,94% | |
- - Δήμος Λαρίσης | 242 | 4.400 | 5,50% | |
- Επαρχία Φαρσάλων | 662 | 2.015 | 32,85% | |
Νομός Τρικάλων | 695 | 2.786 | 24,95% | |
- Επαρχία Καρδίτσης | 687 | 2.046 | 33,58% | |
Τουρκόφωνοι Έλληνες Πόντιοι, Μικρασιάτες, Ανατολικοθρακιώτες | Σύνολο προσφύγων Νομού ή Επαρχίας ή Δήμου. | Ποσοστό τουρκόφωνων επί σύνολου προσφύγων Νομού ή Επαρχίας ή Δήμου. | Ποσοστό τουρκόφωνων επί πανελλαδικού συνόλου προσφύγων | |
Στερεά Ελλάς και Εύβοια | 17.752 | 306.193 | 5,80% | 17,13% |
Νομός Αιτωλίας και Ακαρνανίας | 217 | 5.626 | 3,86% | |
Νομός Αττικής και Βοιωτίας | 16.160 | 281.989 | 5,73% | |
- Επαρχία Αττικής | 15.981 | 271.478 | 5,89% | |
- - Δήμος Αθηναίων | 5.739 | 129.380 | 4,44% | |
- - Δήμος Πειραιώς | 8.899 | 101.185 | 8,79% | |
Νομός Ευβοίας | 1.240 | 14.025 | 8,84% | |
- Επαρχία Χαλκίδος | 1.005 | 9.727 | 10,33% | |
Νομός Φθιώτιδας και Φωκίδας | 135 | 4.553 | 2,97% | |
Πελοπόννησος | 932 | 28.362 | 3,29% | 0,90% |
Νομός Αργολίδος και Κορινθίας | 292 | 7.436 | 3,93% | |
Νομός Αρκαδίας | 5 | 1.041 | 0,48% | |
Νομός Αχαΐας και Ήλιδος | 587 | 13.607 | 4,31% | |
Νομός Λακωνίας | 14 | 1.446 | 0,97% | |
Νομός Μεσσηνίας | 34 | 4.832 | 0,70% | |
Κρήτη | 621 | 33.900 | 1,83% | 0,60% |
Νομός Χανίων | 140 | 8.246 | 1,70% | |
Νομός Ρεθύμνης | 26 | 4.344 | 0,60% | |
Νομός Ηρακλείου | 438 | 19.591 | 2,24% | |
Νομός Λασηθίου | 17 | 1.719 | 0,99% | |
103.642 |
Σχόλια Πίνακα Α. 103.642 ΤΟΥΡΚΟΦΩΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ, ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ.
Που με την βία είχαν αναγκαστεί να μην μιλούν και να μην μαθαίνουν στα παιδιά τους την γλώσσα τους, την Ελληνική ή την Ποντιακή Ελληνική διάλεκτο ή κάποια Μικρασιατική Ελληνική διάλεκτο. Είναι επίτευγμα που διατήρησαν ακέραιη την ελληνοχριστιανική τους συνείδηση αυτοί οι απόγονοι Αιολέων, Ιώνων, Δωριέων, Δαναών.
Αυτοί κράτησαν την εθνική τους συνείδηση σε πολύ δύσκολες περιόδους μιλώντας -αναγκαστικά- τα τουρκικά ως μητρική τους γλώσσα. Κάποιοι άλλοι όμως που μιλούσαν ελληνικά -και κυβερνούσαν/συγκυβερνούσαν από την 1η Νοεμβρίου 1920 και μετά- πρόδωσαν την Ελλάδα.
Όσοι γενικεύουν το στοιχείο της τουρκοφωνίας σε μεγάλο μέρος του ελληνισμού του Πόντου, Μικράς Ασίας, Ανατολικής Θράκης αυτό φυσικά και δεν ίσχυε. Το παρόν άρθρο/μελέτη το αποδεικνύει. Η άγνοια κάποιων δεν πρέπει να τους ωθεί στην υιοθέτηση ανυπόστατων θεωριών.
Οι τουρκόφωνοι χριστιανικοί πληθυσμοί ήταν εγκατεστημένοι κυρίως στην Καππαδοκία και στο δυτικό Πόντο (περιοχές Πάφρας, Σαμψούντας, Αμάσειας και αλλού). (3-1, 2, 3, 4, 5)

ΠΟΥ ΕΝΤΟΠΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΦΩΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
Ανατολική Θράκη: Κάποιες λίγες χιλιάδες Γκαγκαούζοι ή Γκαγκαβούζηδες. (3-2)
Κωνσταντινούπολη: στην Πόλη ομιλούσαν τα νεοελληνικά της καθαρεύουσας, όχι μόνο μεταξύ των λογίων αλλά και στα μεσαία κοινωνικά στρώματα.
Υπήρχε στην Πόλη παροικία πολλών χιλιάδων τουρκόφωνων καππαδοκικής καταγωγής κυρίως που οι συχνές επαφές τους με τούς ελληνόφωνους Κωνσταντινουπολίτες, ενίσχυε την αφύπνιση των ελληνικών εθνικών αξιών τους και έτσι μάθαιναν την ελληνική γλώσσα. (11-15)
Αιολίδα: Σε μόλις 3 οικισμούς από τους περίπου 90. Μηδενικά ποσοστά σχεδόν.
Μυσία-Τρωάδα-Νησιά Μαρμαρά: Σε μόλις 4 οικισμούς από τους περίπου 95. Μηδενικά ποσοστά σχεδόν.
Βιθυνία: Τουλάχιστον σε 33 οικισμούς από τους περίπου 180. Πιο αναλυτικά σε 14 οικισμούς με πληθυσμό έκαστος έως 1.000 τουρκόφωνους, σε 6 οικισμούς έως 2.000, σε άλλους 7 έως 3.000 και άλλους 6 μεγαλύτερους όπως το Σουσουρλούκι, το Θηβάσιο, οι Λεύκες, το Μιχαλίτσι, τα Κιουπλιά, η Προύσα. Προσεγγιστικά 20% τουλάχιστον.
Παφλαγονία: Μεγάλο το ποσοστό.
Πόντος: Από τους 795 οικισμούς του Πόντου που μελετήθηκαν από το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών (Κ.Μ.Σ.), βρέθηκαν 612 ελληνόφωνοι και 183 τουρκόφωνοι, δηλαδή σχεδόν το 25%. Κοντά 100.000. (3-1, 3)
Ιωνία: Σε μόλις 11 οικισμούς από τους περίπου 185. Κάπου 2% με 3%.
Λυδία: Σε μόλις 10 οικισμούς από τους περίπου 70.
Καρία: Σε μόλις 2 οικισμούς από τους περίπου 65.
Λυκία: Στους περίπου 20 οικισμούς δεν αναφέρεται κάποιος τουρκόφωνος.
Πισιδία: Είχε περίπου 15.000 με 20.000 Έλληνες με άνω του 50% τουρκόφωνους.
Φρυγία: Είχε περίπου 25.000 με 30.000 Έλληνες με άνω του 50% τουρκόφωνους
Γαλατεία: Όπου Γαλατεία η Άγκυρα ουσιαστικά. Τουρκόφωνοι οι περισσότεροι.
Λυκαονία: Είχε περίπου 18.000 Έλληνες με άνω του 50% τουρκόφωνους.
Καππαδοκία: Στις αντίστοιχες έρευνες του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών (Κ.Μ.Σ.) για 81 κοινότητες της Καππαδοκίας, οι 49 βρέθηκαν τουρκόφωνες και οι 32 ελληνόφωνες, ενώ σύμφωνα με τις μελέτες της Ευαγγελίας Μπαλτά από τα 86 χριστιανικά χωριά της περιοχής, τα 60 μιλούσαν τουρκικά. (3-1, 2)
Παμφυλία: Από τους περίπου 20.000 Έλληνες οι περισσότεροι ήταν τουρκόφωνοι.
Κιλικία: Από τους περίπου 20.000 Έλληνες οι περισσότεροι ήταν τουρκόφωνοι.
ΠΟΣΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΦΩΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΙΝ ΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ;
Τουλάχιστον διπλάσιος, 200.000 έως 250.000, δηλαδή και πάλι κάτω του 9%.
Στοιχεία για ακριβή αριθμό δεν υπάρχουν, αυτό είναι αδύνατο, όπως και για τους παρακάτω λόγους:
Α) O Σύλλογος Μικρασιατών «Η Ανατολή» με μέλη Μικρασιάτες φοιτητές και διανοούμενους, με έδρα την Αθήνα και έτος ίδρυσης το 1891 είχε βασικούς σκοπούς «την εμπέδωσις τής Ορθοδοξίας» και «τη διάδοσις των ελληνικών γραμμάτων εν τη Μικρά Ασία» ακόμη και στις πιο απόμακρες μικρασιατικές επαρχίες.
O Σύλλογος Μικρασιατών «Η Ανατολή» προσέφερε υποτροφίες σε νέους που είχαν διακριθεί στα γράμματα και κατάγονταν από τις κοινότητες αυτές, προκειμένου να σπουδάσουν στην Ελλάδα αρκεί να επέστρεφαν στην πατρίδα τους μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους. Οι υπότροφοι τής «Ανατολής» διορίζονταν από τις κοινότητες στα σχολεία με αξιοπρεπή μισθό προκειμένου να διδάξουν την ελληνική γλώσσα κυρίως στις μη ελληνόφωνες.
Έτσι έχουμε χωριά, κωμοπόλεις στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου που το γλωσσικό πρόβλημα είχε λυθεί. Όλα τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, κάτω των δεκαπέντε χρόνων, χωρίς εξαίρεση, μιλούσαν την ελληνική γλώσσα, ως μητρική, και στο σχολείο και στο σπίτι και στην αγορά. Δε συνέβαινε όμως το ίδιο με τους γονείς, παππούδες τους. (8-1, 2, 3)
Β) Οι απόδημοι Καππαδόκες, κυρίως, εκείνοι της Κωνσταντινούπολης, με τους συλλόγους τους, ή και ατομικά, στήριξαν -από το τέλος του 19ου αιώνα και μετά- οικονομικά τις προσπάθειες για την σύσταση και την συντήρηση ελληνικών σχολείων στους τόπους καταγωγής τους ερχόμενοι πολλές φορές αντιμέτωποι με τις τουρκικές αρχές. Όπως και εργάσθηκαν ως δάσκαλοι, κληρικοί, ή νομικοί και βοήθησαν στην επικράτηση -όπου ήταν δυνατόν- της ελληνικής γλώσσας και παιδείας. Και οι απόδημοι Σπαρτάληδες της Πισιδίας σε Πόλη και Σμύρνη ενήργησαν παρόμοια αλλά και άλλοι. (11-15)
Γ) Tο ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Οι Τούρκοι μπαίνουν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο με συμμάχους Γερμανούς και Βουλγάρους.
Οι Τούρκοι κλείνουν τα ελληνικά σχολεία το ένα μετά το άλλο, πολλοί φιλεκπαιδευτικοί σύλλογοι διαλύονται, δάσκαλοι διώκονται. Αυτό ήταν πλήγμα για τις τουρκόφωνες κοινότητες για όσων τα παιδιά θα πρωτοπήγαιναν στο δημοτικό να μάθουν την ελληνική γλώσσα, των προγόνων τους.
Ανοίγουν ξανά με την απελευθέρωση του 1919 .
Καθόλου αμελητέος ο ρόλος του «κρυφού σχολειού» τότε και παλιότερα. Μαρτυρίες υπάρχουν για την Άγκυρα Γαλατείας (9-3), τη Σπάρτη Πισιδίας (9-1), τη Καισάρεια Καππαδοκίας (9-4), στο Σιβρί Χισάρ Καππαδοκίας (9-5),
Δ) Άγνωστος επίσης ο αριθμός των τουρκόφωνων Ελλήνων Ανατολικοθρακιωτών, Μικρασιατών, Ποντίων που κατά τον 1ο Διωγμό/Γενοκτονία (1914-1918) είχαν καταφύγει προσωρινά στην ελεύθερη Ελλάδα και τα παιδιά τους πήγαιναν στα ελλαδίτικα σχολεία.
Η τουρκική γλώσσα είναι κράμα της αραβικής και της περσικής γλώσσας με τουρκικό συντακτικό, δηλαδή δεν υπάρχει και κάτι που δεν το έχουν κλέψει οι Τούρκοι. (3-5)
Το σύνολο όλων των Ελλήνων σε Αν. Θράκη, Πόλη, Μικρά Ασία, Πόντο ήταν
3.500.000 σύμφωνα με τον Γιάννη Π. Καψή (7-1),
3.000.000 σύμφωνα με τον Μιχαήλ Λ. Ροδά (7-2),
3.000.000 σύμφωνα με τον Καψή Ι. Παντελή (ήταν ο παππούς του Παντελή του νεώτερου). (7-3)
Ακόμα και η τουρκική απογραφή του 1915 που ηθελημένα απέκρυπτε τον παραπάνω αριθμό τον επιβεβαιώνει παρουσιάζοντας τους μόνο 2.601.312 (7-4)
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΚΟΨΙΜΟ ΓΛΩΣΣΩΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ;
Υπάρχουν. Το γεγονός οι Τούρκοι να έκοψαν γλώσσες ή να απείλησαν ότι θα κόψουν τις γλώσσες των προγόνων μας ή να τους δολοφόνησαν για να μην μιλούν ελληνικά έχει καταγραφεί. Στη Μουταλάσκη και στο Προκόπι Καππαδοκίας, στο Φούλατζικ Βιθυνίας, στη Σπάρτη Πισιδίας, στην Άγκυρα Γαλατείας, στην Αίγυπτο, στο Παπαζλί Μυσίας.
(4-1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10)
Πολλά τραγούδια των Καππαδοκών ήταν στην τουρκική γλώσσα γιατί μόνο έτσι τους επέτρεπαν οι Τούρκοι να τα τραγουδούν. (4-12)
Στη Σμύρνη τον Αύγουστο 1922 κόβανε δάχτυλα, ξεριζώνανε δόντια για να κλέψουν δαχτυλίδια, χρυσές κορώνες. Κυριολεκτικές ή μεταφορικές οι μαρτυρίες λοιπόν;
ΠΗΓΗ: Στατιστικά Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού Ελλάδας της 15 - 16 Μαΐου 1928 Τόπος Γεννήσεως Θρησκεία και Γλώσσα Υπηκοότης
Διαβάστε περισσότερα: http://dlib.statistics.gr/Book/GRESYE_02_0101_00022.pdf Σελίδες 99 έως 110, 367 έως 400, 401 έως 478
Πίνακας Β. ΕΠΙΖΩΝΤΕΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ 1914 έως 1923 ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ (Ανατολικοθρακιώτες, Μικρασιάτες, Πόντιοι) ΑΠΟΓΡΑΦΕΝΤΕΣ ΕΙΣ ΕΚΑΣΤΟΝ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΚΑΤΑ ΧΩΡΑΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΕΩΣ.
Ακολουθεί ο πίνακας με τους αριθμούς και τα ποσοστά και έπειτα σύντομες επεξηγήσεις και πηγές.
- 151.892 απογράφηκαν στην Ελλάδα προ της Μικρασιατικής Καταστροφής/Γενοκτονίας του 1922.
1.069.057 απογράφηκαν στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή/Γενοκτονία του 1922.
Σύνολο 1.221.849 στους 6.204.684 απογραφέντες.
545.833 απογράφηκαν σε πόλεις (μετά την Μικρασιατική Γενοκτονία).
524.124 απογράφηκαν σε χωριά (μετά την Μικρασιατική Γενοκτονία).
589.418 (48,24%) ήταν οι άντρες και 632.431 (51,76%) οι γυναίκες.
Περίπου 1.500.000 γλύτωσαν από τη Γενοκτονία. Η διαφορά με το νούμερο 1.221.849 έγκειται κυρίως στους θανάτους των αφιχθέντων προσφύγων/επιζώντων στην Ελλάδα που αποδεκατίστηκαν από τις κακουχίες, τις στερήσεις και τις ασθένειες. Λιγότερο σε φυσικά αίτια (γήρανση). Στη φυγή σωτηρίας τους σε άλλες χώρες της Ευρώπης, Μέσης Ανατολής: Αίγυπτο, Συρία όπου τους βοήθησαν οι Σύροι Χριστιανοί, Σοβιετικής Ένωσης, Αμερικής, Αυστραλίας.
Οι 1.221.849 είναι το 20% στους 6.204.684. Πλησιάζουν όμως στο 25% περίπου αν αφαιρέσουμε τους αλλοδαπούς (Αρμένιους, Εβραίους και άλλες εθνότητες) από τους 6.204.684 της απογραφής και προσθέσουμε στους 1.221.849 όσους ήρθαν πρόσφυγες τις επόμενες δεκαετίες στην Ελλάδα, δηλαδή Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριους, Τενέδιους και τις δεκάδες χιλιάδες Ποντίων εκ Ρωσίας, Γεωργίας, Καυκάσου. (6) Επίσης δεν είχαν συμπεριληφθεί στην απογραφή του 1928 χιλιάδες μικρασιάτες των Δωδεκανήσων.
- Οι πόλεις, νομοί, περιφέρειες παρουσιάζονται όπως ήταν η διοικητική διαίρεση της Ελλάδος το 1928.
- Η 8η ερώτηση προς τους απογραφέντες (σελίδα 67) κάνει λόγο για τη μητρική τους γλώσσα και η 9η αν ήρθαν ως πρόσφυγες ή ανταλλάξιμοι και από που (ρωτά από Μικρά Ασία, Πόντο, Καύκασο, Βουλγαρία, Θράκη κτλ.
Καταγράφονταν η κοινότητα, η εκκλησιαστική επαρχία (η μητρόπολη δηλαδή) από όπου ήρθαν/κατοικούσαν/κατάγονταν. Επίσης η «οδηγία 4» στη σελίδα 68 ρωτά τους πρόσφυγες ή τους ανταλλάξιμους να πουν από ποια περιφέρεια (Μικρά Ασία, Πόντο, Καύκασο κτλ) ήρθαν. Ήταν σωστά τα κριτήρια που χρησιμοποίησε το ελληνικό κράτος στην Απογραφή του 1928 για την προέλευση των προσφύγων με μόνη ένσταση μου για τη Βουλγαρία (ήρθαν από Βόρεια Θράκη, Ανατολική Ρωμυλία) και από τη Θράκη (ήρθαν από Ανατολική Θράκη).
- Όσα παιδιά είχαν γεννηθεί στην Ελλάδα από μητέρα πρόσφυγα ή ανταλλάξιμη δεν λογίζονταν ως πρόσφυγες, μόνο εκ πατρός πρόσφυγα. Άρα δεν υπάρχει διαφορά στην απογραφή σε αυτό το σημείο.
- ΠΟΤΕ, ΠΟΣΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΝΤΑΛΛΑΧΘΕΝΤΕΣ;
Από τον Αύγουστο 1924 και έπειτα ήρθαν στην Ελλάδα οι περισσότεροι.
150.000 σύμφωνα με τον Στάθη Πελαγίδη, τον Κώστα Σαρδελή, τον Αιγίδη Αριστοκλή ενώ άλλη πηγή τους ανεβάζει σε 169.057 (5-1, 2, 3, 4)
Οι ανταλλαχθέντες ήταν
-από την Καππαδοκία (περίπου 50.000),
-τον Πόντο,
-όσοι είχαν καταφύγει στη Ρωσία από το 1912 που καλύπτονταν από τη Συνθήκη της Λωζάννης Ιούλιος 1923 και ήταν ανταλλάξιμοι.
-την Παφλαγονία,
-όσοι είχαν καταφύγει ή ζούσαν στην Κωνσταντινούπολη υπό μορφή προσωρινότητας για λόγους ασφαλείας (από Γαλάτεια-Άγκυρα, Παφλαγονία και αλλού)
-προάστια της Πόλης όπως το Παντείχι που δεν εξαιρέθηκαν της ανταλλαγής,
-και αρκετές χιλιάδες άμαχοι πολίτες αιχμάλωτοι πολέμου που επέζησαν από τους εκατοντάδες χιλιάδες που δολοφονήθηκαν. Η αποκορύφωση και ο ορισμός του εγκλήματος της Γενοκτονίας αφού διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά της νομοθεσίας του ΟΗΕ για τη διάπραξη της Γενοκτονίας.
Δεν θα μπορούσαν να είναι από αλλού αφού από τον Αύγουστο/Σεπτέμβριο 1922 εκκενώνονται οι οικισμοί:
της Αιολίδας, Μυσίας-Τρωάδος & νησιά του Μαρμαρά, Βιθυνίας, Ιωνίας, Λυδίας, Καρίας, Λυκίας, Πισιδίας, Φρυγίας, Λυκαονίας, Παμφυλίας, Κιλικίας και τον Οκτώβριο 1922 εκκενώνεται και η Ανατολική Θράκη.
Ένα μικρό ποσοστό λοιπόν, 11% με 12%, ήρθε με την ανταλλαγή κατόπιν της συνθήκης της Λωζάννης του Ιουλίου 1923. Από το καλοκαίρι του 1924 και μετά οι περισσότεροι.
Είναι ιστορική αλήθεια ότι η συντριπτική πλειοψηφία των προσφύγων/επιζώντων ήρθε με τη κορύφωση της γενοκτονίας το 1922.
Κανένας συμψηφισμός: Οι μόνοι ανταλλαχθέντες που δεν υπέφεραν ήταν οι μουσουλμάνοι της Ελλάδας. Προστατεύτηκε η ζωή, η τιμή και η σωματική ακεραιότητα τους. Σε αντίθεση με τους -πάνω κάτω- 150.000 Έλληνες Χριστιανούς ανταλλαχθέντες που βίωναν μέχρι την αποχώρηση τους το 1923-1924 δολοφονίες, ληστείες, απαγωγές, βιασμούς, τρομοκρατία.
(11-1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12)
Υψηλότατη η ελληνοχριστιανική συνείδηση των Καππαδοκών που έκλεισαν τ’ αυτιά τους στους ήχους των σειρήνων του «παπά-Ευθύμ», που τους καλούσαν να προσχωρήσουν στο «Τουρκορθόδοξο Πατριαρχείο», ώστε να παραμείνουν στις πατρογονικές εστίες τους και να διατηρήσουν τις περιουσίες τους. Προτίμησαν το δρόμο της σκληρής προσφυγιάς στην Ελλάδα. (11-13, 14)
Οι Καππαδόκες υφίσταντο διώξεις και τη περίοδο 1914 έως 1920 όπως μας πληροφορεί η Μαύρη Βίβλος των μαρτυρίων του εν Τουρκία Ελληνισμού (1914-1918) του Οικουμενικού Πατριαρχείου (βιβλίο 416 σελίδων) και η Μαύρη Βίβλος των μαρτυρίων του εν Τουρκία Ελληνισμού Από ανακωχής μέχρι τέλους 1920 του Οικουμενικού Πατριαρχείου (βιβλίο 191 σελίδων). (12-1, 2, 3, 4)
Κανένας συμψηφισμός δεν μπορεί να γίνει γιατί δεν έχει λογική βάση. Άλλο πράγμα η προσφυγιά μέσω ανταλλαγής των μουσουλμάνων ανταλλαχθέντων και άλλο πράγμα η προσφυγιά μέσω ανταλλαγής των 150.000 Ελλήνων ανταλλαχθέντων.
Κανένας μουσουλμάνος ανταλλαχθέντας δεν δολοφονήθηκε, δεν βιάστηκε, δεν διαμελίστηκε, δεν αποκεφαλίστηκε, δεν κάηκε, δεν αιχμαλωτίστηκε, δεν στρατεύτηκε σε τάγματα εργασίας/εξόντωσης, δε φυλακίστηκε αναίτια.
Δεν υπήρχαν ορφανά παιδιά στους μουσουλμάνους ανταλλαχθέντες ενώ εμείς είχαμε τουλάχιστον 17.971 ορφανά που οι γονείς τους είχαν δολοφονηθεί από τους Τούρκους. (6) , (16)
Κανένας μουσουλμάνος ανταλλαχθέντας δεν ληστεύτηκε κατά την οργανωμένη αναχώρηση τους.
Η προσφυγιά των μουσουλμάνων της Ελλάδας οφείλεται στη γενοκτονία που εφάρμοσαν οι ομόθρησκοι τους μουσουλμάνοι της Τουρκίας από τον 1ο Διωγμό/Γενοκτονία του 1913-1914. (12-1, 2, 3, 4) και (7-2).
Πρώτα στην Ανατολική Θράκη από το τέλος του 1913 και εντονότερα από τον Μάρτιο 1914,
έπειτα στη Μικρά Ασία από τον Μάϊο 1914,
και δυο χρόνια μετά, από το 1916, και στον Πόντο.
Όλοι γνωρίζουμε ότι οι Ανατολικοθρακιώτες, Μικρασιάτες, Πόντιοι δεν ξεριζώθηκαν εξ αιτίας του πολέμου της Μικρασιατικής Εκστρατείας 1919-1922 ούτε και εξ αιτίας της συνθήκης Λωζάννης 1923-1924 της ανταλλαγής πληθυσμών.
Η γενοκτονία τους είχε ξεκινήσει το 1914 - όπου όλοι γνωρίζουμε ότι το 1914 δεν υπήρχε πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας - με τουλάχιστον 250.000 δολοφονημένους Έλληνες μόνο στα αμελέ ταμπουρού (τάγματα εργασίας/εξόντωσης) που είχαν ιδρυθεί το 1914 για αυτό το σκοπό ως τόποι βασανισμού και εξόντωσης Ελλήνων, Αρμενίων με συνθήκες εργασίας/διαβίωσης απάνθρωπες.
Τα Τάγματα Θανάτου όπως τα είχε περιγράψει η Διδώ Σωτηρίου.
Οι Τούρκοι γενοκτόνοι φυσικά και το γνωρίζουν αλλά το αποκρύπτουν με την προπαγάνδα ψεύδους και διαστρέβλωσης. Κεμαλιστές είναι, ο Μουσταφά Κεμάλ ήταν ο δάσκαλος του Χίτλερ και του Στάλιν. Στην Ελλάδα αυτή η ελάχιστη μειοψηφία που επίσης το γνωρίζει γιατί προσπαθεί να το αποκρύψει;
Δύο χιλιάδες πεντακόσιες εκκλησίες και τρεις χιλιάδες οκτακόσια σχολεία μετεβλήθησαν σε ερείπια, σε τζαμιά, σε αποθήκες και σταύλους (Χρήστος Σ. Σολωμονίδης: «Πόλεμος και Θεός») (15)
Κανένας συμψηφισμός λέμε σε όσους θέλουν να δημιουργήσουν ιστορική σύγχυση και λήθη, να διαστρεβλώσουν την αλήθεια, σαν να υποφέραμε το ίδιο. Δημοκρατικό είναι ό,τι είναι αληθινό.
Και φυσικά εντελώς άλλο πράγμα, της προσφυγιάς μέσω της Μικρασιατικής Καταστροφής/Γενοκτονίας του Αυγούστου 1922.
Με την απελευθέρωση Ηπείρου, Μακεδονίας, Κρήτης, νήσων Αιγαίου το 1912-1913 και έπειτα υπήρξε τότε οικειοθελής αποχώρηση αριθμού μουσουλμάνων. Έφευγαν γιατί δεν μπορούσαν να ανεχτούν ότι θα είχαν ίσα δικαιώματα με τους πρώην ραγιάδες τους. «Ο εκπατρισμός των Οθωμανών οφείλεται κυρίως εις αυτήν την ισονομίαν και ισοπολιτείαν εφ’ ων στηρίζεται η Ελληνική Διοίκησις, διότι ο Οθωμανός εξ απαλών ονύχων, διδάσκεται ότι αυτός προώρισται να άρχη πάντων των άλλων εθνών, να ζη διά του ιδρώτος των άλλων, να παρανομή χωρίς να τιμωρείται και εν γένει η γνώμη του να είναι νόμος» (10)
Οι Τουρκοκρητικοί (Ελληνόφωνοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία ιθαγενείς Κρήτες που εξισλαμίστηκαν οικειοθελώς). Ένα παράδειγμα που δείχνει ότι η γλώσσα από μόνη της ΔΕΝ αποτελεί γνώρισμα εθνικότητας.
Οι απόγονοι τους ας μάθουν ότι οι π ε ρ ι σ σ ό τ ε ρ ο ι των προγόνων τους έφευγαν από την Κρήτη αναλογιζόμενοι τα εγκλήματα που διέπραξαν και φοβούμενοι την τιμωρία που πλησίαζε.
Οι απόγονοι τους ας μάθουν για τις περιουσίες που κατέκλεψαν από τους Χριστιανούς οι π ε ρ ι σ σ ό τ ε ρ ο ι των προγόνων τους στέλνοντας τους ένα φυσίγγιο στο «Ντορβά» και ένα σημείωμα, που έγραφε ότι η τάδε περιουσία, είναι δική μου. (13-1, 2)
- Επίσης καταγράφηκαν 33.634 που είχαν μητρική γλώσσα την Αρμενική. Εκτός από τους περίπου 10 οικισμούς της Βιθυνίας με αρμενόφωνους Έλληνες οι υπόλοιποι ήταν οι αλλοεθνείς Αρμένιοι που κατοικούσαν στην Ανατολική Θράκη, την Πόλη, τη Μικρά Ασία και τον Πόντο. Σελίδα 28.
- Λίγοι Ανατολικοθρακιώτες εγκαταστάθηκαν στη Θράκη, μόλις το 26,23%. Οι πιο πολλοί στη Μακεδονία. Και στη γειτονική μας Βαρντάσκα (Σκόπια) υπάρχει κωμόπολη 5.500 κατοίκων Ανατολικοθρακιωτών από την Καλλίπολη όπως και ο Σύλλογος Ελλήνων – Καλλίπολη – Πέχτσεβο. (14)
- Αρκετές χιλιάδων Ποντίων δήλωσαν χωριά της Βιθυνίας και Καππαδοκίας Μικράς Ασίας όπου κατοικούσαν ως εσωτερικοί μετανάστες. Υπήρχαν όμως και αρκετές χιλιάδες Μικρασιατών Καππαδοκών κυρίως που ζούσαν στον Πόντο. Οπότε ήταν ή η μία ή η άλλη. Καμία ουσιαστική διαφορά δηλαδή στους αριθμούς της απογραφής.
Υπήρχαν όμως πολυπληθείς παροικίες Μικρασιατών στην Κωνσταντινούπολη οι οποίες ανεβάζουν τον υπάρχοντα αριθμό απογραφόμενων Μικρασιατών.
Από την Αρτάκη, Μηχανιώνα, Καστέλι, Μαρμαρά, Πέραμο, Χαράκι Μυσίας,
από την Αρετσού Βιθυνίας,
από τη Σπάρτη Πισιδίας,
από την Καππαδοκία (οι πολυπληθέστεροι) : Ανακού, Αραβανί, Ζιντζίντερε, Ιντζέσου, Καρβάλη, Μαλακοπή, Νεάπολη, Ποτάμια, Προκόπι, Σιβρί Χισάρ, Σινασός, Ταβλοσούν, Ταλάς, Τζαλέλα, Τύανα, Φερτέκι και αλλού.
ΠΗΓΗ: Απογραφή Πληθυσμού Ελλάδας της 15 - 16 Μαΐου 1928 από τη Γενική Στατιστική Υπηρεσία
Διαβάστε περισσότερα: http://dlib.statistics.gr/Book/GRESYE_02_0101_00018.pdf Σελίδες 25, 26,33, 34, 46, 47, 49, 50, 67, 144 έως 158, 570 έως τέλος.
Αρθογράφος: Καραγιαννάκης Χρήστος
Εκ πατρός ο πατέρας: Γιαλί Τσιφλίκι Βιθυνίας ελληνόφωνο
Εκ πατρός η μητέρα: Πλατύαινος Βιθυνίας τουρκόφωνο
Εκ μητρός ο πατέρας: Δερμιδέσιο Βιθυνίας ελληνόφωνο
Εκ μητρός η μητέρα: Μουσθένη Καβάλας.
Η παρουσίαση ήταν όσο πιο αντιπροσωπευτική γινόταν. Για περισσότερες πληροφορίες για οικισμούς κτλ ανατρέξτε στις ακόλουθες πηγές:
ΠΗΓΕΣ/ΑΝΤΛΗΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ
- Στατιστικά Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού Ελλάδας της 15 - 16 Μαΐου 1928 Τόπος Γεννήσεως Θρησκεία και Γλώσσα Υπηκοότης
Διαβάστε περισσότερα: http://dlib.statistics.gr/Book/GRESYE_02_0101_00022.pdf Σελίδες 99 έως 110, 367 έως 400, 401 έως 478 - Απογραφή Πληθυσμού Ελλάδας της 15 - 16 Μαΐου 1928 από τη Γενική Στατιστική Υπηρεσία
Διαβάστε περισσότερα: http://dlib.statistics.gr/Book/GRESYE_02_0101_00018.pdf Σελίδες 25, 26,33, 34, 46, 47, 49, 50, 67, 144 έως 158, 570 έως τέλος. - 3-1 "Τη γλώσσα ή τη θρησκεία" https://lykourinos-kavala.blogspot.com/2016/12/blog-post_30.html
3-2 Οι τουρκόφωνοι ορθόδοξοι πληθυσμοί στα Βαλκάνια του 19ου αιώνα: οι Γκαγκαούζοι και οι Καραμανλήδες https://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/40086
3-3 Οι τουρκόφωνοι Πόντιοι πρόσφυγες στην Ελλάδα. Προβλήματα ενσωμάτωσης Νίκος Μαραντζίδης https://static.eudoxus.gr/books/66/chapter-11866.pdf
3-4 Μικρασιάτες πρόσφυγες στη Σάμο (1922-1940): κοινωνική ένταξη, οικονομική δραστηριότητα, πολιτική συμπεριφορά https://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/39347
3-5 Μια Κριτική Επισκόπηση της Τουρκικής Γλωσσικής Μεταρρύθμισης
www.academia.edu/8378945/_Μια_Κριτική_Επισκόπηση_της_Τουρκικής_Γλωσσικής_Μεταρρύθμισης - 4-1 Μαρτυρία για κόψιμο γλωσσών από πρόσφυγα της Μουταλάσκης Καππαδοκίας http://roykoymoykoy.blogspot.com/2019/09/blog-post_360.html
4-2 Πατριώτη μίλα Τουρκικά (επί ποινή ξυλοκοπήματος) https://mikrasiatis.gr/anoikti-epistoli-syllogou-konstantinoupoliton-ston-erdogan/
4-3 Όταν ήρθαν οι Τούρκοι μας είπαν να κρατήσουμε τη γλώσσα ή τη θρησκεία μας. Προκόπι Καππαδοκίας https://choratouaxoritou.gr/?p=66331
4-4 23 Ιουνίου 1920 – Το ολοκαύτωμα του Φούλατζικ της Βιθυνίας https://mikrasiatis.gr/olokaytoma-sto-foulatzik-vithynias/
4-5 Ο εκπαιδευτικός Αντώνης Καραντώνης Οι δικές του Πατρίδες: Έκοβαν γλώσσες οι τούρκοι στη Σπάρτη Πισιδίας https://www.facebook.com/sapfo.ananiades
4-6 «ανακοπείς την γλώσσαν κατά την κατάκτησιν των Τούρκων ίνα μη ομιλήση Ελληνιστί» Εφημερίδα Μικρασιατική Ηχώ Αριθ. Φυλ. 426 Σελίδα13 http://www.enosismyrneon.gr/images/pdfs/Mecho_Jul_Sep_14_426.pdf
4-7 Aνδρονίκη Kαρασούλη-Mαστορίδου, Aναμνήσεις από τη χαμένη μου πατρίδα [Η ζωή μου στην Άγκυρα], Aθήνα 1966 http://www.snhell.gr/testimonies/content.asp?id=298&author_id=108
4-8 Ο συγγραφέας Αθανάσιος Κομνηνός-Υψηλάντης, στο έργο του Τα μετά την Άλωση, 1453-1789, υποστηρίζει ότι είδε το 1760 στο παζάρι του Καΐρου 30.000 κομμένες γλώσσες, Ελλήνων. https://anemi.lib.uoc.gr/metadata/0/8/b/metadata-02-0000446.tkl Σελίδα 100 (136 του pdf), 117 (153 του pdf)
4-9 “Σκληρές αλήθειες” ή (πάλι) αδίστακτη προπαγάνδα για την Επανάσταση; https://www.antibaro.gr/article/1478
4-10 Μικρασιάτισσα από το Παπαζλί Μυσίας της κόψανε τη γλώσσα αφού βιάσανε τα δυό κορίτσια της - Μυριβήλης Στρατής -Η Δασκάλα Με Τα Χρυσά Μάτια Σελίδες 143,144
4-11 Συλλογή υπογραφών για απόσυρση του Νεοθωμανού Σουλεϊμάν
7 Σεπτεμβρίου 2012 Δίκτυο Μικρασιάτης https://mikrasiatis.gr/syllogi-ypografon-gia-aposyrsi-tou-ne/
4-12 Ο αντικρυστός χορός Ίσος, της Σινασού https://karamanlidika.gr/o-antikrystos-xoros-isos-ths-sinasou - 5-1 Ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923 https://el.wikipedia.org/wiki/Ελληνοτουρκική_ανταλλαγή_πληθυσμών_του_1923
5-2 Μέτρα και αντίμετρα μετά την ελληνοτουρκική Σύμβαση της Ανταλλαγής Στάθης Πελαγίδης https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/makedonika/article/view/5656/5395
5-3 Το Αΐβαλί η πατρίδα μας Του Κώστα Σαρδελή.
https://anemi.lib.uoc.gr/metadata/3/4/9/metadata-1594796949-60739-31999.tkl
5-4 Η Ελλάς χωρίς τους πρόσφυγας: ιστορική, δημοσιονομική, οικονομική και κοινωνική μελέτη του προσφυγικού ζητήματος του Αιγίδη Αριστοκλή Ι Σελίδα 164. https://anemi.lib.uoc.gr/metadata/d/b/a/metadata-1571636814-645687-23028.tkl - Ροδά Μιχαήλ-Η Ελλάδα στη Μικρά Ασία 1918-1922 Έκδοση 1950
Σελίδα 369 - 7-1 Γιάννης Π. Καψής Χαμένες Πατρίδες σελίδα 43
7-2 Πώς η Γερμανία κατέστρεψε τον Ελληνισμόν της Τουρκίας. Μιχαήλ Λ. Ροδάς σελίδες 30, 46 έως 53
7-3 Καψή Ι. Παντελή - Πώς επήγαμε στη Σμύρνη Και πώς εφύγαμε Δημοσιογραφικαί αναμνήσεις του κ. Π. Ι. Καψή, έκδοση 1934 https://anemi.lib.uoc.gr/metadata/0/4/1/metadata-1522665017-224128-11621.tkl Σελίδες 161,162,163
7-4 Κόσμος, Καθημερινή της Κυριακής, 18 Φεβρουαρίου 2001 Του Βλάση Αγτζίδη (διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας) http://users.uoa.gr/~nektar/history/3contemporary/kathimerini_genocide_minor_asia.htm - 8-1 Σύλλογος Μικρασιατών «Η Ανατολή» http://asiaminor.ehw.gr/forms/fLemmaBodyExtended.aspx?lemmaID=6357
8-2 Τριακονταπενταετής δράσις του Μικρασιατικού Συλλόγου "Ανατολή", Αθήναι (Τύποις Κορωναίου Δενάξα) 1925 https://anemi.lib.uoc.gr/metadata/8/b/8/metadata-394-0000035.tkl
8-3 Οι Έλληνες της Βιθυνίας και το εθνικό κέντρο, 1898-1903 Ανέκδοτες μαρτυρίες από το αρχείο του συλλόγου "Ανατολή" https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/deltiokms/article/download/2614/2379.pdf - 9-1 Ο εκπαιδευτικός Αντώνης Καραντώνης Οι δικές του Πατρίδες Έκοβαν γλώσσες οι τούρκοι στη Σπάρτη Πισιδίας https://www.facebook.com/sapfo.ananiades
9-2 «ανακοπείς την γλώσσαν κατά την κατάκτησιν των Τούρκων ίνα μη ομιλήση Ελληνιστί» Εφημερίδα Μικρασιατική Ηχώ Αριθ. Φυλ. 426 Σελίδα13 http://www.enosismyrneon.gr/images/pdfs/Mecho_Jul_Sep_14_426.pdf
9- 3 Aνδρονίκη Kαρασούλη-Mαστορίδου, Aναμνήσεις από τη χαμένη μου πατρίδα [Η ζωή μου στην Άγκυρα], Aθήνα 1966 http://www.snhell.gr/testimonies/content.asp?id=298&author_id=108
9-4 Σαριαννίδου Μαρία Καισάρεια Καππαδοκίας Πηγαίναμε κρυφά στο σχολειό http://politistiko-ergasthri-nostos.blogspot.com/2012/10/blog-post_8203.html
9-5 Σιβρί Χισάρ Καππαδοκίας Στο υπόγειο του σχολικού κτιρίου λειτουργούσε ένα «κρυφό σχολείο» https://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/43713 Λάζαρος Κενανίδης 2015 — Η εκκλησιαστική, εκπαιδευτική, πνευματική και κοινωνική ζωή των προσφυγικών εγκαταστάσεων στην πόλη και την επαρχία Γιαννιτσών Διδακτορική Διατριβή Σελίδα 143
- Οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί στην Ελλάδα (1912-1923): αντιλήψεις και πρακτικές της ελληνικής διοίκησης, σχέσεις με χριστιανούς γηγενείς και πρόσφυγες Γκλαβίνας Ιωάννης https://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/26685 Σελίδες 56 έως 88
- 11-1 Αγιρνάς Καππαδοκίας: Στην Τουρκία ζούσαμε πολλές φορές με φόβο. https://www.tanea.gr/2003/09/18/greece/afiepwma-mikrasiatiki-katastrofi-stin-toyrkia-zoysame-polles-fores-me-fobo/
11-2 Άκσεραϊ Καππαδοκίας: Όταν μάθαμε πως θα γίνει η Ανταλλαγή, η οικογένειά μου αισθάνθηκε χαρά και ανακούφιση, γιατί είχαμε διώξεις από την τούρκικη αστυνομία https://www.tanea.gr/2003/09/15/greece/afiepwma-mikrasiatiki-katastrofi-mas-parakaloysan-klaigontas-na-mi-fygoyme/
11-3 Γαριπτσάς Φαράσσων Καππαδοκίας: Σκότωσαν 70 άντρες, γυναίκες, παιδιά. http://www.farassiotis.gr/kappadokia/history/villages/gariptsasfarasson.htm
11-4 22 Φεβρουαρίου 1923: Η μαζική σφαγή στο Γκιουρούμτζε της Καισάρειας, 125 δολοφονημένοι https://malkidis.blogspot.com/2018/02/22-2017.html
11-5 Ένεχιλ Καππαδοκίας: H φυγή βάφτηκε με αίμα https://www.tanea.gr/2003/09/24/greece/afiepwma-mikrasiatiki-katastrofi-h-fygi-baftike-me-aima/
11-6 Καισάρεια Καππαδοκίας: Kαλώς έγινε η Aνταλλαγή! Γλίτωσε ο ελληνισμός της Aνατολής. Οι Τούρκοι είχαν σφάξει τον παπα-Αντώνη στο Τασλίκ και ο κόσμος φοβόταν. https://www.tanea.gr/2003/09/18/greece/afiepwma-mikrasiatiki-katastrofi-kalws-egine-i-antallagi-glitwse-o-ellinismos-tis-anatolis/
11-7 Καισάρεια Καππαδοκίας: Οι Τούρκοι διάλεγαν τα όμορφα κορίτσια. Τα έπαιρναν με το ζόρι. Τα έκαναν γυναίκες τους. Πέθαιναν οι γονείς τους από την πίκρα τους... https://www.tanea.gr/2003/09/17/greece/afiepwma-mikrasiatiki-katastrofi-dialegan-tis-omorfes-kai-tis-ekanan-gynaikes-toys-me-to-zori/
11-8 Κενάταλα Καππαδοκίας: Δε θα φοβόμαστε εκεί, όπως εδώ τους Τούρκους, που οι χωροφύλακές τους ερχόταν κάθε τόσο στο χωριό μας κι έψαχναν τους άντρες μας και ανάγκαζαν τα κορίτσια μας να κρύβονται στους στάβλους. https://www.tanea.gr/2003/09/15/greece/afiepwma-mikrasiatiki-katastrofi-dyo-xronia-meiname-ekei-katw-apo-ta-tsantiria/
11-9 Κερμίρα Καππαδοκίας: «Θα πιούμε το αίμα σας!» κι ακόνιζαν τα μαχαίρια τους
https://www.tanea.gr/2003/09/22/greece/afiepwma-mikrasiatiki-katastrofi-tha-pioyme-to-aima-sas-ki-akonizan-ta-maxairia-toys/
11-10 Μάταλα Καππαδοκίας: Οι Τούρκοι ό,τι είχαμε τα παίρνανε, μηχανές του ραψίματος, ό,τι εύρισκαν. Ακόμη και τις κουρτίνες μας έπαιρναν. https://www.tanea.gr/2003/09/24/greece/afiepwma-mikrasiatiki-katastrofi-toys-ethaban-sta-xwrafia-san-ta-skylia/
11-11 Προκόπι Καππαδοκίας: Καλώς έγινε η Ανταλλαγή. Στην Τουρκία δεν υπήρχε πια προκοπή. Προτιμούσαμε να φάμε ξερό ψωμί κι ελιές στην Ελλάδα παρά να μείνουμε στα χέρια των Τούρκων. https://www.tanea.gr/2003/09/25/greece/afiepwma-mikrasiatiki-katastrofi-elege-na-leme-pws-eimaste-toyrkoi-orthodoksoi/
11-12 Σινασός Καππαδοκίας: Το τι τραβήξαμε στο δρόμο δεν περιγράφεται. Οι Τούρκοι είχαν πια εξαγριωθεί και κυνηγούσαν τις γυναίκες μας. https://www.tanea.gr/2003/09/26/greece/afiepwma-mikrasiatiki-katastrofi-etsi-egine-i-katastrofi-twn-ftwxwn-patriwtwn-mas/
11-13 Ο Παπά-Ευθύμ, η Ανακήρυξη «Τουρκορθόδοξης εκκλησιάς» και οι συνέπειες αυτής https://argolikivivliothiki.gr/2016/02/25/turkish-orthodox-church/
11-14 Η απόπειρα δημιουργίας τουρκορθόδοξης εκκλησίας στην Καππαδοκία, 1921-1923 Αλέξης Αλεξανδρής https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/deltiokms/article/view/2420/2185
11-15 Στελλάκου, Βάσω (1999, Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Διδακτορική Διατριβή Οι πρόσφυγες της Καππαδοκίας στην Ελλάδα https://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/11308 Σελίδες 76-77, 81, 135 - 12-1 Μαύρη βίβλος διωγμών και μαρτυρίων του εν Τουρκία Ελληνισμού (1914-1918) / Οικουμενικόν Πατριαρχείον https://anemi.lib.uoc.gr/metadata/3/e/8/metadata-130-0000004.tkl Σελίδες 227 227 έως 232
12-2 Μαύρη Βίβλος των μαρτυριών του εν Τουρκία Ελληνισμού Από ανακωχής μέχρι τέλους 1920 Οικουμενικόν Πατριαρχείον 1920 http://medusa.libver.gr/jspui/handle/123/10802 Σελίδες 65 έως 73
12-3 The Black Book of the Suffering of the Greek People in Turkey, from the Armistice to the End, 1920. Author, Constantinople (Ecumenical patriarchate) http://www.greece.org/genocide/Blackbook.html Στην Αγγλική Γλώσσα
12-4 The Black Book of the Sufferings of the Greek People in Turkey: From the Armistice to the End of 1920 | Read Online
http://www.greek-genocide.net/index.php/bibliography/books/319-black-book-of-the-sufferings-of-the-greek-people-in-turkey-2 - 13-1 Ποιοι ήταν οι Τουρκοκρητικοί του Βαγγέλη Κιαγιαδάκη https://www.rethemnosnews.gr/apopseis/305625_poioi-itan-oi-toyrkokritikoi-toy-baggeli-kiagiadaki
13-2 Οι μπουρμάδες κι οι ντολμάδες του Γιάννη Χαραλαμπίδη https://www.antibaro.gr/article/1862 - Πέχτσεβο: Κραυγή αγωνίας από τους εναπομείναντες Θρακιώτες στο χωριό των Ελλήνων στα Σκόπια https://mysalonika.gr/pechtsevo-kravgi-agonias-apo-tous-enapominantes-thrakiotes-sto-chorio-ton-ellinon-sta-skopia/
- Κωστής Ν. Ζερβάκης: Ο νόστος των ξεριζωμένων https://sitiafm.blogspot.com/2018/09/blog-post_16.html
- Τα Θεοφάνεια των ορφανών προσφυγόπουλων https://kimintenia.com/2021/01/29/0456/
- Διδώ Σωτηρίου - Ματωμένα Χώματα Σελίδα 81 για τάγματα θανάτωσης χριστιανών Ελλήνων, Αρμενίων
Προσφώνιση του Νικόλαου Πλαστήρα
Εφημερίδα ΑΜΑΛΘΕΙΑ ΣΜΥΡΝΗΣ
Έτος 86ο
Φύλλο 19324
Αθήνα Πέμπτη
05-04-1923
https://srv-web1.parliament.gr/library.asp?item=46751 Λήψη 317,320
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδή οι σύλλογοι που έχουν μπει στον κατάλογο αυτό είναι 622(και αναμένεται να προστεθούν αρκετοί περισσότεροι) είναι πιθανό να πρέπει να γίνουν διορθώσεις, προσθέσεις, αλλαγές στοιχείων.
Κάντε το στα σχόλια.
ΠΗΓΕΣ: Για 162 συλλόγους η συλλογή των στοιχείων έγινε από το mikrasiatis.gr, τον Σύλλογο Μικρασιατών Καλαμάτας(http://www.psaradelli.gr/mikrasiateskalamatas/syllogos.htm) και για τους υπόλοιπους από την αναζήτηση στο διαδίκτυο.
Το λογότυπο το «δανείστηκα» από το σήμα του συλλόγου Μικρασιατών Ανατολικής Φθιώτιδας.
Ένας απλός Μικρασιάτης μη επώνυμος με ονοματεπώνυμο. Καραγιαννάκης Χρήστος